Nawożenie rzepaku ozimego jesienią
Jakie potrzeby pokarmowe ma rzepak ozimy? Jak powinno wyglądać nawożenie rzepaku jesienią z użyciem azotu? Jakie funkcje w nawożeniu rzepaku pełnią: siarka, fosfor i potas?
Daniel Dąbrowski, specjalista ds. roślin zbożowych i rzepaku z Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Lubaniu przyznaje, że określenie potrzeb pokarmowych rzepaku jest czynnością trudną.
- Przed szacowaniem potrzeb nawozowych należy w pierwszej kolejności przeanalizować wynik badań próbek gleby stanowiska lub - gdy są przestarzałe - wykonać nowe. W wynikach powinniśmy skupić się na wskaźniku pH gleby. Warto zbadać również zawartość materii organicznej - mówi specjalista.
Zaznacza jednocześnie, że przy planowaniu dawkowania nawozów pod rzepak należy w pierwszej kolejności przyjąć maksymalny i racjonalny poziom plonowania, jaki chcemy osiągnąć.
- Rzepak ozimy w przeliczeniu na 1 t nasion pobiera jednak przeciętnie (w kg): 55-60 azotu (N) i potasu (K2O), 24 fosforu (P2O5), 60 wapnia (Ca), 12 magnezu (MgO) i siarki (S), zaś z mikroelementów (w g): 60 boru (B), 25 miedzi (Cu), 100 manganu (Mn), 120 żelaza (Fe), 80 cynku (Zn) i 3 molibdenu (Mo) - wylicza ekspert.
Jesienne nawożenie rzepaku z użyciem azotu
Daniel Dąbrowski zwraca uwagę na to, że jesienią - przed przystąpieniem do nawożenia z użyciem azotu - należy w pierwszej kolejności określić poziom wschodów i obsadę (najlepiej 40-60/m2) oraz habitus roślin (ilość liści w rozecie 8-12). Rzepak pobiera bowiem do 100 kg/ha azotu.
- Przy widocznych objawach jego niedoboru (bordowe plamy starszych liści) należy wnieść korygującą dawkę N (do 45 kg/ha) pogłównie. Najlepiej z podziałem na doglebową (do 100 kg saletry amonowej) i dolistną (12-15 % stężenie mocznika najlepiej w połączeniu z mikroelementami) - radzi specjalista.
Nawożeniu rzepaku siarką i fosforem oraz potasem
Nawożenie siarką także odgrywa istotną rolę w nawożeniu rzepaku. - Siarka, jako składnik pokarmowy odpowiada za produkcję aminokwasów siarkowych (metioniny i cysteiny), bez których rośliny nie są w stanie samodzielnie produkować białka, a tym samym prawidłowo rosnąć. W momencie deficytu siarki w glebie, pobieranie azotu zostanie ograniczone i tym samym również jego udział w budowie białek - tłumaczy specjalista. Na tym nie kończy. - Natomiast fosfor w połączeniu potasem odpowiada głównie za tworzenie optymalnego pokroju systemu korzeniowego, co zapewnia poprawę zimotrwałości oraz zwiększa dostępność wody czy składników pokarmowych z głębszych partii stanowiska - wyjaśnia ekspert.
Czytaj także:
