Jak przechowywać obornik, jak gnojówkę i gnojowicę?
ZBIORNIKI NA GNOJOWICĘ
Gnojownica jest substancją, która w większych ilościach może szkodzić roślinom, a także glebie i środowisku, dlatego należy przechowywać ją w zbiornikach o nieprzepuszczalnym dnie. W skład gnojowicy, która obecnie jest najpopularniejszym nawozem naturalnym związanym z produkcją zwierzęcą. wchodzą m.in.: azot, fosfor, potas, wapń i magnez. Tylko gnojowica przefermentowana jest nieszkodliwa dla gleby, a dzięki wysokiej zawartości mikroorganizmów nie powoduje wypalania roślin. W praktyce często stosowane są aktywatory, po zastosowaniu których gnojownica nie emituje uciążliwych odorów, ponieważ wstrzymują one wydzielanie szkodliwych gazów, takich, jak amoniak, siarkowodór, itd. Skutecznie rozpuszcza się twardy kożuch, redukuje nieprzyjemny zapach w oborze, chlewni i na polu. Związki amoniaku przekształcone są w aminokwasy potrzebne roślinom do wzrostu. Gnojownica, która nie została poddana obróbce bakterii, zatruwa nasze środowisko. Dzieje się dlatego, że w gnojowicy pozostaje nierozłożona materia organiczna. Dodatki do pasz, ograniczają, a nawet blokują rozwój bakterii, które są odpowiedzialne za rozkład masy organicznej.
Zbiorniki na gnojowicę dzielimy przede wszystkim na otwarte i zamknięte, z czego magazyny zamknięte z uwagi na usytuowanie względem powierzchni gruntu, wyróżniamy podziemne (zagłębione), częściowo zagłębione i naziemne. Czasami znajdują zastosowanie zbiorniki pośrednie służące do przechowywania gnojowicy podczas jej przemieszczania z budynku inwentarskiego do zbiornika magazynowego. Ze zbiornika takiego można korzystać podczas rozprowadzania nawozu po polu. Wszystkie zbiorniki na gnojowicę, zarówno naziemne i podziemne, powinno budować się w taki sposób, by wyeliminować konieczność wchodzenia do nich w celu obsługi lub kontroli. Koniecznie muszą zostać zabezpieczone przed dostępem osób postronnych ogrodzeniem o wysokości 1,8 m wokół zbiornika, a pokrywa zbiornika podziemnego musi być skonstruowana w taki sposób, by wytrzymywać duże obciążenia. W celu uniemożliwienia przypadkowemu otwarciu pokrywy musi ona być wyposażona w zamek na klucz.
Niezwykle istotne jest nałożenie pewnych ograniczeń co do minimalnych odległości magazynów odchodów płynnych w stosunku do innych budowli i rządzeń w gospodarstwie. Jest to podyktowane zabezpieczeniem przed zanieczyszczeniami wód gruntowych i powierzchniowych, ale również przed skażeniem magazynów pasz oraz uciążliwością dla pomieszczeń mieszkalnych. Aby ograniczyć wydzielanie odorów, zbiornik na gnojowicę należy umieścić w takim miejscu, które jest zacienione oraz osłonięte od wiatrów.
