Rzepak ozimy. Chowacze atakują!
Czas wyciągnąć żółte naczynia. Swoje żerowanie na plantacjach rzepaku rozpoczęły bowiem chowacze - czterozębne i brukwiaczki.
Informuje o tym w specjalnym komunikacie Instytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
- I zaczęło się. w wyniku monitoringu i sygnalizacji prowadzonej na terenie całego kraju w Winnej Górze w województwie Wielkopolskim z żółtych naczyniach odłowiło się w ciągu słonecznych dni kilka osobników chowacza czterozębnego oraz jeden osobnik chowacza brukwiaczka - czytamy w informacji udostępnionej przez IOR-PIB.
Instytut - w związku z powyższym - zaleca monitoring upraw rzepaków za pomocą żółtych naczyń w celu określania wielkości zagrożenia wiosennymi szkodnikami upraw.
Monitorowanie szkodników rzepaku ozimego
Monitoring chrząszczy chowacza czterozębnego i chrząszczy brukwiaczka na plantacjach rzepaku należy prowadzić od wczesnej wiosny przy pomocy „żółtych naczyń”. Należy je ustawić w odległości przynajmniej 20m od brzegu pola. Naczynia powinno się kontrolować systematycznie (średnio dwa razy w tygodniu). Do monitoringu można też stosować metodę czerpakowania (strząsania). Obserwacje przeprowadza się w godzinach rannych bądź wieczornych - wtedy, kiedy chrząszcze są mało ruchliwe. W zależności od wielkości pola analizujemy od 100 do 150 roślin w różnych punktach pola, wybierając losowo po 10 roślin.
Chowacz brukwiaczek
Chrząszcz ten zaliczany do najgroźniejszych gospodarczo szkodników rzepaku. W ciągu roku wykształca się jego jedno pokolenie. O obecności brukwiaczka na plantacjach świadczą miejsca ukłuć na łodydze. Wraz ze wzrostem pędu głównego okaleczone miejsce wydłuża się. Powstają wówczas cienkie rynny, zgrubienia, a także skrzywienia w kształcie litery S. Łodygi pękają w tych miejscach, zwłaszcza po mrozach lub obfitych deszczach.
Chowacz czterozębny
Chrząszcz czterozębny na plantacjach rzepaku zazwyczaj pojawia się kilka dni później niż chowacz brukwiaczek. To, co odróżnia go od pozostałych gatunków chowaczy, to jasna plamka na przedpleczu. Larwy tego szkodnika żerują w ogonkach liściowych, nerwach głównych i łodygach roślin, przemieszczając się w kierunku do korzenia.
Czytaj także:
