Rzepak - jakie mikroelementy, po co i kiedy?
Jaką rolę w uprawach rzepaku pełnią - mangan, molibden, miedź, cynk, żelazo i bor? Jakie są objawy ich niedoboru? Kiedy stosować wspomniane mikroelementy? Po jakie preparaty warto sięgać?
Bez nawożenia mikroelementami plantacji rzepaku, nie ma co marzyć o wysokich plonach.
Rola mikroelementów
Mangan odpowiedzialny jest za syntezę chlorofilu i węglowodanów, stymuluje wzrost nowych komórek, pozytywnie wpływa też na rozwój korzeni bocznych, poprawia ich zdrowotność oraz koordynuje pobieranie fosforu i żelaza z gleby. - Symptomy niedoboru pojawiają się głównie pod postacią zahamowania wzrostu i bladych - sinych plam w środkowych częściach liści. Młode liście nabierają marmurkowatych przebarwień w kolorze żółtym - tłumaczy Daniel Dąbrowski, specjalista z Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Lubaniu.
Molibden - ten pierwiastek z kolei zmniejsza stężenie szkodliwych azotanów, usuwa nadmiar siarczanu w roślinach, poprawia żywotność pyłków, wspomaga także odporność na okresowe niedobory wody i chłody. - Niedobór molibdenu obserwuje się na młodych liściach, gdy nerwy blaszki liściowej jaśnieją, robią się blade. W sytuacji znacznego braku tego składnika w roślinach może nastąpić deformacja blaszki w postaci efektu tzw. łyżeczkowatości - opisuje agronom z PODR-u.
Miedź w uprawach rzepaku odpowiada natomiast za przemianę azotu. Wspomaga również odporność na choroby, zapobiega pękaniu oraz łamaniu roślin, wzmacnia też ich ściany komórkowe. Niedobór tego składnika widoczny jest w słabszym rozwoju korzeni i więdnięciu pędów (często pęd główny staje się silnie elastyczny).
Do czego potrzebny jest cynk? Składnik ten jest niezbędny w wielu reakcjach enzymatycznych, które odpowiadają za tworzenie hormonów wzrostu. Ponadto bierze udział w syntezie chlorofilu, węglowodanów i białek. - Objawy niedoboru cynku pojawiają się pomiędzy nerwami liści - jako białe nekrotyczne plamki pękające i pozostawiające puste przestrzenie. Przy silnym niedoborze tego pierwiastka następuje zahamowanie wzrostu roślin, liście są drobne, ciemnozielone, a łuszczyny skrócone - wylicza Daniel Dąbrowski.
- Bor odpowiada za odpowiednią strukturę ścian komórkowych, szczególnie łodyg. Jego niedobór, zwłaszcza wiosną podczas intensywnego wzrostu, może doprowadzić do łamania się tych organów - mówi Daniel Dąbrowski. Zaznacza jednocześnie, że bor dostępny i pobierany przez rośliny rzepaku jesienią ma pozytywny wpływ na ich zdrowotność - przede wszystkim po zatrzymaniu wegetacji. - Poprawienie odporności na stres podczas zimowania jest możliwe wskutek znacznego zagęszczenia soków komórkowych roślin, za które odpowiada właśnie bor - tłumaczy pracownik PODR-u w Lubaniu. Daniel Dąbrowski zwraca uwagę na to, że niedostatek boru na plantacjach rzepaku ozimego powoduje zaburzenia wzrostu i rozwoju roślin - zarówno ich części nadziemnej, jak i systemu korzeniowego. - W korzeniu powstają puste przestrzenie - tzw. kawerny. Liście z kolei stają się: zniekształcone, łyżeczkowato podwinięte ku dołowi i przebarwione - purpurowe. W czasie intensywnego wzrostu, gdy rzepak wchodzi w fazę wydłużenia pędu głównego, może dojść do pękania łodyg - wyjaśnia specjalista z PODR-u.
W tym zestawieniu nie można także pominąć żelaza. Pierwiastek ten bierze bezpośredni udział w transporcie elektronów podczas fotosyntezy, co finalnie przekłada się na powstawanie organicznych związków węgla, dzięki którym roślina może rosnąć. Bierze również udział w reakcjach syntezy się chlorofilu - nie jest jednak jednym z jego składników. - Przy braku żelaza w roślinach głównym symptomem jest chloroza liści, która pojawia się najpierw na młodych liściach. Silne niedobory dotykają także starszych liści. Jednocześnie będzie się pogłębiać chloroza liści młodych, które najpierw stają się żółte, a ostatecznie białe - podaje nasz rozmówca.
O tym, kiedy stosować mikroelemnty i po jakie nawozy sięgać na str. 2 ===>
