Pszenica ozima - zarządzanie azotem oparte na zasadzie 4W
Tomasz Staniszewski, Doradca Regionalny ANWIL S.A zwraca uwagę na to, że zarządzanie azotem (N) w uprawie pszenicy (ale także innych upraw rolniczych) powinno być oparte na zasadzie 4W, która sprowadza się do stosowania tego składnika we właściwej dawce, właściwym terminie, właściwej formie oraz właściwym miejscu. Wpływa to bowiem na zwiększenie jego efektywności oraz lepsze wykorzystanie.
Właściwa dawka azotu
Specjalista tłumaczy, że obliczając dawkę całkowitą azotu, mnożymy planowany plon ziarna pszenicy przez pobranie jednostkowe azotu, które przy uprawie intensywnych odmian pszenicy konsumpcyjnej wynosi około 30 kg N na tonę, natomiast przy pszenicy paszowej około 24 kg N na tonę. - Wczesną wiosną przed zastosowaniem nawozów, dobrą praktyką rolniczą jest określenie w glebie ilości azotu mineralnego Nmin (N-NO3 + N-NH4), co pozwala na korektę obliczonej dawki całkowitej azotu - zaznacza Tomasz Staniszewski.
Właściwy termin nawożenia azotem
W większości obszarów naszego kraju, co podkreśla Tomasz Staniszewski, najlepszą praktyką jest nawożenie dzielone, czyli podział zaplanowanej całkowitej ilości azotu na części i wysiew ich w fazach największego zapotrzebowania roślin. - Dla pszenicy okresy największej wrażliwości na odżywienie azotem to faza krzewienia (BBCH 25-29), początek strzelania w źdźbło (BBCH 31-31) oraz koniec strzelania w źdźbło-kłoszenie (BBCH 37-51) - mówi ekspert. Zaznacza jednocześnie, że w systemie trzydawkowym, pierwsza wiosenna dawka stanowi ok. 50% całkowitego zapotrzebowania roślin na ten pierwiastek. Drugą dawkę azotu z kolei wysiewamy od końca krzewienia (faza BBCH 27-29) w pszenicach słabo rozkrzewionych, a do drugiego kolanka (faza BBCH 32) przy dobrym rozkrzewieniu pszenicy. - Trzecią dawkę azotu nazywaną potocznie „dawką na kłos” uzależniamy od spodziewanego plonu ziarna i zazwyczaj w fazie krzewienia stosuje się od 0,6 do 1,2 kg N na 100kg ziarna. Jest to również dawka poprawiająca jakość ziarna – ważna dla zbóż przeznaczania konsumpcyjnego. - wskazuje przedstawiciel ANWIL S.A.
Właściwa forma azotu w nawożeniu azotowym
Tomasz Staniszewski przypomina też o tym, że najczęściej stosowane mineralne nawozy azotowe zawierają azot w postaci formy azotanowej (NO3-), amonowej (NH4+) oraz amidowej (-NH2).
- Azot azotanowy (NO3-) jest pobierany przez rośliny łatwo i z dużą szybkością. Forma ta jest wysoce mobilna w glebie i szybko dociera do korzeni roślin. Azot amonowy (NH4+) jest pobierany przez rośliny wolniej. Dodatnio naładowany jon wiąże się ze składnikami mineralnymi gleby i jest mniej mobilny niż jon azotanowy. Azot amidowy (-NH2) zawarty jest w moczniku, który najpierw musi zostać zhydrolizowany do azotu amonowego (NH4+) przez enzymy gleby, co trwa od kilku dni do tygodnia zależnie od temperatury - tłumaczy specjalista.
W związku z powyższym, zdaniem Tomasza Staniszewskiego, właściwym kierunkiem jest sięganie po nawozy azotowe, zawierające bezpośredni - szybki dostęp do azotu. Takowe w swojej ofercie ma firma ANWIL. W sprzedaży posiada zarówno saletrę amonową, jak i dwa rodzaje saletrzaku: CANWIL z magnezem i CANWIL S z siarką, które z powodzeniem mogą być stosowane w uprawach pszenicy ozimej oraz pozostałych głównych gatunkach uprawnych roślin.
- Cechą korzystną w przypadku saletrzaków CANWIL jest zawartość w nich magnezu, wapnia czy siarki. Składniki te poprawiają jakość i wielkość plonu pszenicy oraz wpływają korzystnie na efektywność wykorzystania azotu z nawozów - wylicza specjalista.
Właściwe miejsce aplikacji nawozu azotowego
Nie bez znaczenia w kwestii nawożenia pszenicy ozimej, na co także uwagę zwraca Tomasz Staniszewski, jest właściwe miejsce aplikacji nawozu azotowego. - W systemie gospodarowania opartym na rolnictwie precyzyjnym wykorzystujemy czujniki pozwalające na bieżącą kontrolę wielkości nawożenia azotowego, a dzięki systemowi pozycjonowania GPS następuje podanie właściwej dawki w konkretnym obszarze pola, tak aby mógł on być optymalnie wykorzystany przez rośliny - mówi ekspert.
Czytaj także:
