Ulga na przydomową oczyszczalnię
Właściciele szamb (zbiorników bezodpływowych) mają obowiązek przyłączenia się do budowanej właśnie sieci kanalizacyjnej. Pod ten wymóg nie podlegają posiadacze przydomowych oczyszczalni ścieków.
W ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach właściciele nieruchomości są zobowiązani do: „Przyłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej lub, w przypadku, gdy budowa sieci kanalizacyjnej jest technicznie lub ekonomicznie nieuzasadniona, wyposażenie nieruchomości w zbiornik bezodpływowy nieczystości ciekłych lub w przydomową oczyszczalnię ścieków bytowych. Przyłączenie nieruchomości do sieci kanalizacyjnej nie jest obowiązkowe, jeżeli nieruchomość jest wyposażona w przydomową oczyszczalnię ścieków”. I nie ma w tym momencie znaczenia, że szambo jest szczelne i jego zawartość jest regularnie wywożona do odpowiedniej oczyszczalni ścieków, czy nawet fakt zawarcia umowy na odbiór nieczystości płynnych z profesjonalną oczyszczalnią.
Nadzór nad zagospodarowaniem ścieków sprawuje wójt lub burmistrz. Ustawowo został on wyposażony w uprawnienia do wydawania decyzji o przyłączeniu się do zbiorczej instalacji kanalizacyjnej. Jej niewykonanie przez właściciela posesji naraża go na sankcje karne.
Na budowę przydomowej oczyszczalni ścieków muszą wyrazić zgodę władze gminy. A zezwalają wtedy, gdy nie mają np. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego budowy zbiorczej sieci kanalizacyjnej na danym terenie. W przypadku budowy przydomowej oczyszczalni ścieków, rolnikowi przysługuje ulga inwestycyjna w podatku rolnym, w wysokości 25% poniesionych i udokumentowanych nakładów brutto. Jest ona przyznawana po zakończeniu inwestycji i polega na odliczeniu tej kwoty od podatku od gruntów położonych na terenie gminy, gdzie zrealizowano inwestycję. Ulga nie może być stosowana dłużej niż 15 lat. Nie może też być przyznana, jeżeli wydatki na inwestycję sfinansowane były w całości lub w części z udziałem środków publicznych.
