Choroby racic - wszystko co musi wiedzieć hodowca [ZDJĘCIA]
- 1/4
- następne zdjęcie
Czy choroby racic są poważnym problemem, którego nie można bagatelizować? Jakich kłopotów mogą nastręczać zwierzętom i hodowcom? Na co zwracać uwagę, by zaobserwować, czy w stadzie pojawiają się problemy z nimi związane? Czy profilaktyka ma znaczenie? Od czego zacząć w jej stosowaniu?
Choroby racic to jedna z najczęstszych przyczyn brakowań u krów mlecznych (przed nimi plasują się jedynie niepłodność oraz choroby gruczołu mlekowego). Wpływają znacznie na obniżenie mleczności, które według różnych danych może wynosić od 5, do nawet 80 procent. Niebezpieczeństwo stanowi w tym wypadku tzw. „efekt opóźnienia”, który polega na spadku produktywności w chwili pojawienia się choroby. Objawy kliniczne mogą natomiast uwidocznić się znacznie później. Zjawisko to sprawia, że wielu hodowców nie ma możliwości wykryć, dlaczego ich zwierzęta dają nagle mniejsze ilości mleka. Udowodniono również, że choroby racic mają znaczący wpływ na wydłużenie okresu międzyciążowego (większa liczba zabiegów inseminacyjnych w celu skutecznego zacielenia). Wzrost nakładu pracy w przypadku pojawienia się zmian w obrębie racic, jak również koszty leczenia z tym związane, to sprawa oczywista. Zaobserwowanie patologii, o której mówimy, może dać również wskazówkę, iż mamy do czynienia z bardziej złożonym problemem. Często bowiem choroby racic mają związek np. z zaburzeniami przemiany materii, płodności czy zapaleniem gruczołu mlekowego.
Jak zauważa lekarz weterynarii Piotr Jackowiak prowadzący gabinet weterynaryjny w Golinie koło Jarocina:
- Zgłoszenia dotyczące chorób racic zdarzają się zarówno w stadach bydła mlecznego, jak i opasowego. Dotyczą zarówno obór uwięziowych, jak i wolnostanowiskowych. Niestety, bardzo często zgłaszane przypadki są już dość zaawansowane. Występuje podwyższona temperatura, obrzęki, stan zapalny, trudności z poruszaniem, w skrajnych przypadkach nawet problemy ze wstawaniem i utrzymaniem prawidłowej postawy. Stopień zaawansowania zmian chorobowych ma duży wpływ na skuteczność terapii. Im dany przypadek zostanie zgłoszony wcześniej, tym jest większa szansa na skuteczne wyleczenie. Bardzo ważnym skutkiem kulawizn u krów mlecznych jest spadek wydajności mlecznej, a także zwiększona skłonność do zapadania na choroby metaboliczne.
Kto (albo co) jest temu winne?
Przyczyny powstawania chorób racic są najróżniejsze. W usystematyzowaniu ich pomoże nam podział na grupy.
Pierwszą i najważniejszą jest sposób utrzymania zwierząt. Znaczenie ma wszystko, co wpływa na obciążenie mechaniczne, ścieranie oraz procesy keratolityczne. Należy zwrócić więc uwagę na min. typ obory, rodzaj podłoża, miejsce karmienia, sposób zamontowania poideł, wielkość stanowisk, wybiegi, łąki oraz sposób pielęgnacji racic (lub o zgrozo jej brak).
Druga grupa skupia się na wrodzonych i nabytych indywidualnych cechach danego osobnika, które mają znaczenie dla zdrowotności racic. Można do nich zaliczyć ich kształt, jakość rogu, postawę kończyn, masę ciała, zachowanie (temperament) oraz uwarunkowania genetyczne. Na szczególną uwagę zasługują tutaj odbiegające od normy formy i kształty puszki racicy oraz wady postawy. One bowiem w szczególności prowadzą do postępującego odchylenia od prawidłowej osi palca oraz niefizjologicznego obciążenia, co prowadzi z biegiem czasu do różnego typu schorzeń lub wtórnych zakażeń bakteryjnych.
Kolejna grupa przyczyn zachorowań skupia się na żywieniu. Mowa tu w szczególności o żywieniu niedoborowym, które niekorzystnie odbija się na jakości rogu.
Ostatnią grupę zamykają czynniki bakteryjne. Keratolityczne powodują niszczenie rogu i skóry oraz ułatwiają wnikanie bakteriom ropnym oraz martwicowym.
ZOBACZ TAKŻE: Haiti - krowa, która przekroczyła barierę 200 tys. kg mleka
- 1/4
- następne zdjęcie
