Dziś Światowy Dzień Pszczół. Jak je chronić?
- W czasie zbiorów pszczoły świadczą jedną z najważniejszych usług dla ekosystemu, ponieważ zapylają wiele gatunków roślin, także tych, które są pożywieniem dla nas i dla wielu gatunków zwierząt. Zapylają też rośliny, które są wykorzystywane do celów ozdobnych, leczniczych, kosmetycznych i tekstylnych (np. bawełna, len). Prowadzone przez pszczoły zapylanie roślin jest jednym z najważniejszych czynników plonotwórczych. Pszczoła miodna, oprócz przyczyniania się do znacznego zwiększenia plonów rolników, wytwarza jednocześnie cenne produkty pszczele, tj. miód, wosk, pierzgę, propolis, mleczko i jad pszczeli - informuje MRiRW.
Jak możemy chronić pszczoły?
Jednym z najważniejszych działań dla ochrony pszczół jest unikanie niewłaściwego stosowania pestycydów oraz nieużywanie środków ochrony roślin w godzinach lotu pszczół.
Ministerstwo Rolnictwa zwraca dużą uwagę na ochronę pszczół i innych owadów zapylająych przed nieodpowiednim stosowaniem pestycydów. W czasie intensywnego kwitnienia roślin ministerstwo zwiększa liczbę działań kontrolnych i edukacyjnych prowadzonych przez Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN). Te działania pomagają zmniejszyć ryzyko związane z używaniem środków ochrony roślin. Kluczowa jest także współpraca między rolnikami i pszczelarzami, ponieważ pszczoły najczęściej zbierają nektar na terenach rolniczych, takich jak pola, łąki i sady.
Ministerstwo rolnictwa zwraca uwagę również na to, że do ochrony pszczół przyczyniać może się każdy z nas. Najprostsze sposoby ich ochrony to:
- goszczenie ich w swoim ogrodzie;
- dbanie o środowisko naturalne;
- pozostawianie w ogrodzie choć części nieskoszonego trawnika, gdzie można założyć kwietną łąkę;
- sadzenie lub sianie roślin miododajnych o różnych terminach kwitnienia;
- niewypalanie traw ani łodyg i kwiatów zeszłorocznych – wiele gatunków owadów właśnie tam się kryje;
- ustawianie dla nich (szczególnie w słoneczne dni) miejsc z wodą, popularnie zwanych poidełkami, zawierających drobne kamyczki lub żwirek, aby owady mogły spokojnie się napić bez zagrożenia moczenia skrzydełek.