Jedna z najdłużej kwitnących roślin na świecie. Posadź zamiast hortensji

Źródło: Adobe Stock

Lagerstroemia należy do rodziny krwawnicowatych. Naturalnie występuje w Azji Południowej i Wschodniej oraz w Australii. Jest rośliną ozdobną, a ponadto dostarcza wartościowego drewna. Występuje ponad 40 jej gatunków, z których część uprawia się jako rośliny ozdobne. Jednym z najpopularniejszych gatunków jest lagerstroemia indyjska, która bywa nazywana również „bzem południa”.

Jej nazwa pochodzi od nazwiska Carla Magnusa von Lagerströma żyjącego na przełomie XVII i XVIII wieku szwedzkiego przedsiębiorcy i dyrektora Szwedzkiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Z wyprawy do Chin przywiózł dla botanika Karola Linneusza nieznane w Europie rośliny, wśród których była m.in. lagerstroemia.

Czytaj też: Niebezpieczna roślina w ogrodzie. Które części konwalii są trujące?

Lagerstroemia indyjska: Jak wygląda?

Lagerstroemia indyjska jest drzewem o szerokiej i kulistej koronie, które w naturalnych warunkach może dorastać do 8 m wysokości. Uprawiane w naszym klimacie osiąga zazwyczaj do 5 m wysokości. Może rosnąć zarówno w ogrodzie, jak i w dużej donicy ustawionej np. na tarasie czy balkonie.

Ma drobne, pojedyncze liście o owalnym kształcie, które jesienią przebarwiają się na żółto, a przed nadejściem zimy opadają. Jej największą ozdobę stanowią pięciopłatkowe kwiaty o pofałdowanych brzegach, które zebrane są w wiechy o długości osiągającej nawet 20 cm. Przyciągają owady zapylające takie jak pszczoły czy motyle. W zależności od odmiany mogą mieć barwę białą, różową, czerwoną lub purpurową. Ich piękno można podziwiać nawet przez 120 dni w roku. Z tego powodu lagerstroemia indyjska uznawana jest za najdłużej kwitnącą roślinę na świecie. W naszym klimacie kwitnienie trwa najczęściej od lipca do października.

Lagerstroemia indyjska to roślina charakteryzująca się dużym rocznym przyrostem, który w jej naturalnym środowisku wynosić może nawet 90 cm. W naszym klimacie waha się natomiast między 30 a 60 cm.

Czytaj też: Co sadzić koło jabłoni, a czego lepiej unikać? Dobre i złe sąsiedztwo

Lagerstroemia indyjska: Uprawa

Lagerstroemia indyjska preferuje wyjątkowo słoneczne i ciepłe stanowiska, które dodatkowo powinny być zaciszne. Z tego względu warto sadzić ją w pobliżu ścian budynków. Dzięki temu będzie chroniona przed wiatrem.

Podłoże, w którym rośnie, powinno być przede wszystkim żyzne, bogate w składniki odżywcze, przepuszczalne i lekkie o odczynie zbliżonym do obojętnego. Najlepiej jeśli dodatkowo będzie stale delikatnie wilgotne. W przypadku gleb mniej przepuszczalnych i ciężkich zaleca się przed posadzeniem lagerstroemii przeprowadzić ich drenaż.

Optymalnym terminem do sadzenia tych drzewek jest wiosna. Należy pamiętać, że potrzebują one dużo przestrzeni do wzrostu i rozwoju. Z tego powodu pomiędzy poszczególnymi sadzonkami powinno się zachować 3-4 m odległości.

Czytaj też:
Podsyp tym hibiskusa. Wielkie i kolorowe kwiaty będą cieszyć aż do jesieni

Pielęgnacja lagerstroemii indyjskiej: O czym trzeba pamiętać?

Lagerstroemia indyjska wymaga podlewania, którego intensywność i częstotliwość zależy od konkretnego stanowiska, na którym rośnie. Gleba powinna być stale wilgotna, jednak nigdy nie powinna być przelana. Roślina lepiej zniesie chwilową suszę niż nadmierne podlewanie. Zaleca się również ściółkować ziemię wokół drzewa, co pomaga utrzymać stałą wilgotność gleby, a dodatkowo chroni korzenie. Ponadto wiosną i latem warto ją nawozić.

Zabiegiem niezbędnym w uprawie lagerstroemii indyjskiej jest przycinanie, które nadaje jej właściwy pokrój i zapewnia obfite kwitnienie. To ostatnie odbywa się na pędach tegorocznych i w związku z tym cięcia wymagają pędy starsze, uszkodzone, chore i te, które nadmiernie zagęszczają koronę drzewa. Przycinanie lagerstroemii powinno się wykonać jesienią, po zakończonym kwitnieniu.

Czytaj też: Ten krzew świetnie sprawdza się nawet w roli żywopłotu. Może kwitnąć już w kwietniu 

Lagerstroemia indyjska: Jak ją chronić przed mrozem?

Lagerstroemia indyjska jest częściowo mrozoodporna i zazwyczaj wytrzymuje temperatury do ok. -18 stopni Celsjusza. Z tego powodu w części kraju o bardziej surowym klimacie konieczne jest zabezpieczenie przed chłodem roślin rosnących w gruncie. Korzenie i podstawę pnia powinno się chronić grubą warstwą ściółki, natomiast część nadziemną – osłoną z agrowłókniny lub słomianych mat. W przypadku roślin uprawianych w donicach zaleca się przeniesienie ich do pomieszczeń z dostępem do światła, w których temperatura nie spada poniżej 0 stopni Celsjusza. W trakcie zimowania należy mocno ograniczyć podlewanie i całkowicie zrezygnować z nawożenia.