Imponujące pnącze o bujnych kwiatach. Może zdobić ogród przez kilkadziesiąt lat
Wisteria, zwana także glicynią lub słodlinem, jest rośliną z rodziny bobowatych (motylkowatych), do której należy również groch, fasola, koniczyna czy robinia akacjowa. Tę ostatnią zresztą nieco przypomina wyglądem i podobnie jak ona jest rośliną miododajną zwabiającą do ogrodu owady zapylające takie jak motyle czy pszczoły. W naturalnych warunkach rośnie we wschodniej części Ameryki Północnej, w Japonii i Chinach. W Polsce uprawiane są najczęściej dwa gatunki glicynii – japońska i chińska.
Czytaj też: Kiedy wypada „zimna Zośka”? To termin kluczowy dla ogrodników. Co oznacza?
Wisteria (glicynia): Jak wygląda?
Wisteria to bujnie kwitnące, dekoracyjne pnącze ogrodowe o zdrewniałych łodygach. Swoje pędy owija wokół podpór, które są niezbędne przy jej uprawie. Roślina charakteryzuje się dużym rocznym przyrostem wynoszącym od 1 do 3 m. Jej pędy mogą więc osiągać kilkadziesiąt metrów długości.
Kwiaty wisterii, które mogą mieć kolor liliowo-niebieski, liliowy, różowy lub biały, często wydzielają przyjemny zapach. Zebrane są na szczycie pędów w kwiatostany w postaci zwisających gron o długości sięgającej nawet 30 cm. Glicynia kwitnie zazwyczaj na przełomie maja i czerwca. Ozdobne są również jej pierzaste liście, które jednak wraz z nadejściem jesieni szybko się przebarwiają i opadają. Przez całą zimę pnącze zdobią za to owoce. Są to podłużne strąki mogące osiągnąć długość nawet 15 cm, wewnątrz których znajduje się zazwyczaj od jednego do trzech nasion.
Warto pamiętać o tym, że wszystkie części glicynii są trujące.
Uprawa wisterii (glicynii)
Wisteria preferuje miejsca słoneczne. W przypadku zbyt małego nasłonecznienia może nie kwitnąć. Ziemia, w której rośnie, powinna być przepuszczalna i próchnicza o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego.
Sadząc wisterię należy od razu zapewnić jej podpory w postaci np. pergoli czy krat, wokół których będzie mogła owijać swoje pędy w trakcie wzrostu. Ciekawym rozwiązaniem może okazać się również posadzenie jej przy silnym i okazałym drzewie. Będzie wówczas wić się wokół jego pnia, a swoje kwiaty zwieszać z jego gałęzi. Należy pamiętać, że glicynia jest niezwykle ekspansywną rośliną, która pnie się po wszystkich napotkanych przeszkodach nawet takich jak parapety, anteny czy rynny. Może tym samym je zgnieść i uszkodzić. Ze względu na swoje duże rozmiary glicynia potrzebuje sporej przestrzeni do wzrostu. W związku z tym najlepiej uprawiać ją w dużym ogrodzie.
Czytaj też: Idealne dla początkujących ogrodników. Będą zdobić ogród przez cały rok
Jak pielęgnować wisterię (glicynię)?
Glicynia jest rośliną potrzebującą odpowiedniego nawodnienia. W związku z tym na stanowiskach suchych wymaga podlewania. W przeciwnym wypadku może gubić kwiaty. Ponadto powinno się ją nawozić preparatami zawierającymi fosfor i potas. Niewskazane jest natomiast nawożenie azotowe.
Zabiegiem niezbędnym w uprawie wisterii jest przycinanie, bez którego pnącze nie kwitnie i traci swój pokrój. Po raz pierwszy roślinę powinno się przyciąć w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Zabieg wykonać należy przed nadejściem wiosny, skracając gałęzie na wysokości 3-4 pąków liściowych. To jednak nie wszystko. Jednocześnie trzeba usunąć stare, suche i uszkodzone pędy, co bywa nazywane cięciem sanitarnym. Natomiast latem, najlepiej w lipcu, młode przyrosty należy skrócić o połowę tak, aby na skróconym pędzie pozostało 4-5 liści. Zabiegu nie powinno się wykonywać zbyt późno, ponieważ glicynia zawiązuje swoje pąki kwiatowe jesienią. Cięcie przeprowadzone w lipcu pozwoli jej zatem jeszcze odpowiednio się zregenerować przed nadejściem zimy.
Zimą młode okazy wisterii wymagają okrycia, ponieważ są one szczególnie wrażliwe na niskie temperatury. W trakcie pierwszych trzech lat po posadzeniu rośliny warto zabezpieczać agrowłókniną lub matami słomianymi.
Czytaj też: Żółte kwiaty przypominają róże. Ta roślina będzie ozdobą wiosennego ogrodu
Dlaczego glicynia nie kwitnie?
W odpowiednich warunkach i przy właściwej pielęgnacji wisteria jest pnączem długowiecznym, które rośnie i kwitnie przez kilkadziesiąt lat. Czasami jednak zdarza się, że roślina nie obsypuje się kwiatami. Dlaczego glicynia nie kwitnie?
Przyczyny mogą być całkowicie naturalne. Roślina posiana z nasion może zakwitnąć dopiero po 10 latach, a posadzona z sadzonek po ok. 3 latach.
Powodem braku kwitnięcia może jednak nie być wiek rośliny, a niewłaściwy sposób jej uprawy i pielęgnacji, w tym przede wszystkim brak cięcia i zabezpieczenia przed mrozem. Czasami glicynia nie kwitnie też w wyniku zbyt silnie rozwiniętego systemu korzeniowego. Aby temu zapobiec, należy za pomocą szpadla obkopać ziemię w promieniu ok. 1,5-2 m od rośliny.
Czytaj też: Ile ziemi rolnej może kupić osoba, która nie jest rolnikiem? Przepisy są jasne
