Ta choroba zjada cukier. Naukowcy prowadzą badania nad jej zwalczaniem

Na poziom plonowania buraków cukrowych oraz jakość zebranych płodów rolnych ma wpływ szereg czynników. Jednym z najważniejszych jest zdrowotność roślin uprawnych. Chwościk buraka uznawany jest za najgroźniejszą chorobę zagrażającą burakom cukrowym. Infekcja roślin skutkuje spadkiem plonowania korzeni, zmniejszeniem zawartości cukru w korzeniach, obniżeniem plonu cukru technologicznego, które może sięgać 55%. Zasadne jest zatem poszukiwane rozwiązań, które pozwolą na skuteczną ochronę plantacji przed wspomnianą chorobą.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wycofywanie substancji czynnych
Rolnictwo mierzy się obecnie z wieloma wyzwaniami. Jednym z najbardziej znaczących jest konieczność dostosowania technologii produkcji roślin uprawnych do wymagań i regulacji związanych z koniecznością obniżenia zużycia chemicznych środków ochrony roślin i nawozów mineralnych. Konieczne jest również dostosowanie technologii produkcji do realiów wycofywania kolejnych substancji aktywnych środków ochrony roślin z rynku Wspólnoty. W najbliższym czasie istotnym punktem w ochronie buraków cukrowych stanie się opracowanie nowych metod zwalczania chwościka buraka. W ostatnich latach producenci rolni Unii Europejskiej stracili możliwość stosowania do tego celu propikonazolu oraz epoksykonazolu. Substancje te do niedawna stanowiły ważne elementy ochrony buraka cukrowego. Na liście substancji potencjalnie zagrożonych wycofaniem znajduje się tebukonazol. Zagrożeniem jest także postępujący problem odporności patogenów na substancje aktywne środków ochrony roślin. Zjawisko to notowane jest między innymi dla chwościka buraka. Dotyczy to wielu rejonów kraju, gdzie ten postępujący problem przyczynia się do coraz mniejszej efektywności ochrony chemicznej.
Wykorzystanie preparatów mikrobiologicznych
Wykorzystanie preparatów mikrobiologicznych w produkcji rolniczej jest jednym ze sposobów ograniczenia ilości aplikowanych chemicznych środków ochrony roślin. Wykorzystywane są one między innymi do zwalczania chorób grzybowych. W tym celu stosowane są między innymi bakterie z rodzaju Bacillus spp. Bakterie należące do gatunku Bacillus velezensis wydzielają siderofory. Substancje te chronią rośliny przed patogenami, wiążąc żelazo dostępne w glebie w chelaty i uniemożliwiając jego pobranie przez patogeny chorobotwórcze. Dodatkowo zastosowanie preparatów mikrobiologicznych umożliwia redukcję stresu roślin uprawnych wywołanego przez czynniki biotyczne i abiotyczne. W konsekwencji może to doprowadzić do zmniejszenia ich podatności na patogeny chorobotwórcze.
Łączenie ochrony biologicznej z chemiczną
Osiągnięcie odpowiednio wysokiej efektywności fungistatycznej w przypadku korzystania z wyłącznie preparatów mikrobiologicznych jest trudnym do osiągnięcia celem. Coraz częściej rozpatrywanym rozwiązaniem jest jednak łączenie ochrony biologicznej z chemiczną, ze zwróceniem uwagi na obniżenie ilości preparatów syntetycznych. Podejście takie ma wiele zalet. Po pierwsze mikroorganizmy działają w inny sposób niż fungicydy chemiczne, a więc jest to sposób na przeciwdziałanie problemu odporności. Kolejnym aspektem jest fakt, że bakterie i grzyby wykazują często złożone działanie, które obejmuje nie tylko ochronę roślin, ale i stymulację ich wzrostu. Ważnym aspektem jest również fakt, że podejście to jest korzystne dla środowiska i pozwala zmniejszyć ryzyko wystąpienia w zbieranych płodach rolnych pozostałości pestycydów. Ważne jest jednak, aby zwrócić uwagę na bezpieczeństwo środków chemicznych względem aplikowanych mikroorganizmów. Należy sprawdzić, czy zalecenia producenta nie wykluczają możliwości łączenia preparatów mikrobiologicznych z wybranymi grupami środków ochrony roślin. Coraz częściej w uzupełnieniu strategii przeciwdziałania wystąpienia chwościka buraka wykorzystywane są również preparaty zawierające miedź. Jest to w pewnym stopniu powrót do przeszłości, ale często w nowej odsłonie. Nowoczesne formy tego składnika często nie ograniczają się do jedynie działania kontaktowego, a krążą w roślinie. Wspomniany składnik wykazuje wielokierunkowe działanie względem patogenów, co jest kolejną zaletą w kontekście przeciwdziałania odporności.
Wyniki badań
Badania mające na celu stworzenie technologii uprawy buraka cukrowego spełniające wymagania opisanych wyzwań podjęto w projekcie „Burak Cukrowy Od Pola Do Stołu” realizowanym w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Działanie Współpraca. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że w wielu rejonach kraju strategia wspomagania roślin i przeciwdziałania rozwoju chwościka buraka zgodnie z omawianymi założeniami jest w pełni możliwa i skuteczna. W przypadku technologii opartej o trzy zabiegi (1 – heptaglukonian miedzi, 2 – heptaglukonian miedzi + fenpropidyna + difenokonazol w pełnej dawce, 3 - Bacillus velezensis + fenpropidyna + difenokonazol w obniżonej dawce) obserwowano znaczną poprawę zdrowotności roślin. Daje to nadzieję na powodzenie uprawy buraków cukrowych w nowych realiach dostępności fungicydów oraz presji odpornych patogenów.
- Tagi:
- burak cukrowy
- Chwościk buraka