Ściółka nie tylko ogranicza parowanie wody z gleby
Ściółkowanie gleby jest jednym ze sposobów ograniczenia strat wody spowodowanych jej parowaniem. Chroni również rośliny przed zabrudzeniem podczas intensywnych opadów deszczu albo podlewania. Woda, która w dużych ilościach spadnie na ściółkę, nie spływa natychmiast z jej powierzchni, dzięki czemu przenika w głąb ściółki, a następnie gleby. Ta pod ściółką ma wyższą wilgotność w porównaniu do gleby nieściółkowanej. W przypadku nawadniania upraw dzięki ściółce można zmniejszyć jego częstotliwość.
Ściółka z międzyplonu, z zewnątrz i żywa
Ściółka może być wytworzona na polu poprzez uprawę międzyplonu pozostawianego po przemarznięciu, rozdrobnieniu lub chemicznym wysuszeniu. W warstwę powstałej materii organicznej sieje się lub sadzi rośliny. Przy wykorzystaniu ściółki z zewnątrz rozrzuca się ją w międzyrzędziach, ale po pewnym czasie po siewie czy sadzeniu uprawianych roślin.
Stosuje się także żywe ściółki, które są uprawą współrzędną rośliny głównej i okrywowej, która nie może stanowić konkurencji dla tej zasadniczej, za to powinna dokładnie przykryć powierzchnię gleby.
Ściółki organiczne i nieorganiczne
Ściółki organiczne przygotowane ze słomy, siana, trawy, liści, kory, zrębków czy trocin ulegają rozkładowi. Z jednej strony oznacza to konieczność ich uzupełniania, ale dzięki temu rośnie też zdolność gleby pod ściółką do zatrzymywania wody. Szczególnie skuteczne w tym względzie jest ściółkowanie skoszoną trawą. Stosowanie z kolei kompostu jako ściółki stanowi jednocześnie nawożenie organiczne. Do ściółkowania wykorzystać można też igliwie czy szyszki.
Ze ściółek nieorganicznych najbardziej rozpowszechnione są folie i włókniny. Można też wykorzystać żwir oraz piasek, a nawet kamienie czy skały.
Co jeszcze daje ściółkowanie gleby?
- zmniejsza erozję wodną i wietrzną,
- poprawia strukturę gleby,
- ogranicza powstawanie skorupy glebowej,
- reguluje temperaturę gleby,
- zmniejsza straty azotu,
- poprawia właściwości mikrobiologiczne,
- ogranicza chwasty,
- zmniejsza zabrudzenie uprawianych roślin.
