Rolnicy liczą na większe wsparcie z Unii Europejskiej
WIZJA ROZWOJU BRANŻY TRZODY CHLEWNEJ
Jeżeli chodzi o te uwagi bardziej branżowe, w Planie Strategicznym brak jest wizji rozwoju branży trzody chlewnej. Słusznie założono wsparcie dla bioasekuracji - wiadomo, ASF jest największym zagrożeniem dla producentów świń, założono dopłaty do zwiększonej powierzchni przypadającej na zwierzę - to jest związane z oczekiwaniami konsumentów w zakresie podnoszenia dobrostanu zwierząt, ale z drugiej strony są to działania, które ograniczają produkcję i - chciałbym to podkreślić - zwiększają emisję gazów cieplarnianych. Jeżeli jest większa powierzchnia przeznaczona na zwierzę, emisja jest większa.
ROZDROBNIONA PRODUKCJA - BARDZIEJ KOSZTOWNA
Najwięcej zainteresowania wzbudza, aby produkcja odbywała się w małych gospodarstwach, które będą produkowały na lokalny rynek. Rozdrobniona produkcja będzie bardziej kosztowna. Nie dokonano analizy, czy znajdą się nabywcy, którzy będą chętni zapłacić za regionalne produkty wieprzowe o podwyższonej jakości
BRAKUJE PRODUCENTÓW PROSIĄT
A propos produkcji prosiąt - wsparcie powinno być dla programów długotrwałych, które wykraczają poza okres finansowania. Bardzo często zdarza się tak, że kończy się program i kończą się działania rolników związane z tym programem. Chodzi o to, by - nawet jeśli program zostanie zakończony - efekty jego działania były kontynuowane. W Polsce brakuje producentów dużych partii prosiąt o znanym statusie zdrowotnym i wyrównanych parametrach jakościowych. Naszym zdaniem optymalna - ze względu na środowisko i ekonomicznie uzasadniona skala produkcji prosiąt objęta wsparciem - powinna wynosić 750 macior. Dotychczasowe wsparcie ograniczało tę liczbę macior do 80-100. To była za mała skala, żeby mogła odnieść sukces.
OPŁACALNOŚĆ PRODUKCJI
Uważamy również, że należy podnieść opłacalność produkcji. Można ją podnieść poprzez precyzyjne żywienie wielofazowe. Należy również wprowadzić programy zdrowotne, profilaktyczne dla stad trzody chlewnej. Ma to na celu spowodowanie zmniejszenia upadków macior, śmiertelności zarodków w okresie ciąży, upadków prosiąt przed odsadzeniem. Poprawa zdrowia stad prowadzi do zmniejszenia ilości antybiotyków w produkcji zwierzęcej i ograniczenia zjawiska oporności patogenów na środki przeciwdrobnoustrojowe, co jest bardzo ważne z punktu widzenia publicznego. Te działania powinny być prowadzone równolegle z powiększaniem skali produkcji. Te wszystkie elementy, o których mówiłem, są bardzo trudne do zastosowania w gospodarstwach o małej skali produkcji. Mniejsze gospodarstwa powinny wiązać się współpracą z większymi, które posiadają wdrożone nowe technologie w produkcji.
ZOBACZ TEŻ FILM - RODZINNA STRATEGIA NA OPŁACALNĄ PRODUKCJĘ
