KRUS. Czy oboje rolników może ubiegać się o rentę chorobową?
Czy, aby zwrócić się o rentę chorobową, muszą gospodarstwo przepisać komuś innemu? Co z rentą częściową?
Wspólnie z mężem posiadamy gospodarstwo rolne. Jak mam 48 lat, a mój mąż w marcu 2018 roku ukończy 60 lat. Oboje ucierpieliśmy na zdrowiu. Mąż od ubiegłego roku jest na rencie rolniczej. We wrześniu ma stanąć przed komisją lekarską. Ja natomiast 1,5 roku temu zostałam zoperowana. Miałam usuniętego guza piersi. Z uwagi na fakt, iż operacja była poważna, nie mogę fizycznie pracować. Ale nie jestem na żadnej rencie chorobowej. Teraz nie wiemy, w jakim kierunku iść? Czy jeśli lekarze zdecydują, że mąż nie jest zdolny do pracy, będziemy musieli gospodarstwo komuś innemu zdać? Czy powinnam starać się o chorobowe?
Odpowiada Adam Minkowski, dyrektor OR KRUS w Poznaniu:
Renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje osobie, która podlegała ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres (w Pani przypadku co najmniej 5 lat) i jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tego ubezpieczenia. Osoba ubiegająca się o rentę rolniczą nie musi zaprzestać prowadzenia działalności rolniczej. Zaprzestanie działalności rolniczej ma jednak wpływ na wysokość pobieranego świadczenia.
W przypadku przyznania renty rolniczej zarówno Pani jak i małżonek otrzymacie renty z zawieszoną częścią uzupełniającą w wymiarze 100% lub z zawieszoną częścią uzupełniającą w wymiarze 50 % w przypadku przyznania prawa do rent rolniczych okresowych, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od ich pobierania. Podjęcie wypłaty części uzupełniającej nastąpić może po otrzymaniu dokumentów potwierdzających zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej (aktu notarialnego –umowa darowizny czy umowa sprzedaży lub umowy dzierżawy na co najmniej 10 lat i zgłoszonej do ewidencji gruntów budynków).
Ponadto osobie ubezpieczonej, która wskutek choroby jest niezdolna do pracy nieprzerwanie przez co najmniej 30 dni przysługuje zasiłek chorobowy na okres czasowej niezdolności do pracy jednak nie dłużej niż przez 180 dni. Jeżeli po wyczerpaniu tego okresu ubezpieczony jest nadal niezdolny do pracy, a w wyniku dalszego leczenia i rehabilitacji rokuje odzyskanie zdolności do pracy, zasiłek chorobowy przedłuża się na okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, jednak nie dłużej niż o dalsze 360 dni. Wysokość zasiłku chorobowego wynosi obecnie 10 zł za 1 dzień niezdolności do pracy.