Zwierzęta hodowlane powinny zawsze mieć pierwszeństwo przed wilkami

Źródło: Canva

1 lutego KRIR wystąpił z wspólnym pismem do organów UE, przekazując postulaty.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Populacja wilków rośnie i doprowadza do szkód w gospodarstwach

Stale rosnąca tendencja wzrostu populacji wilków w Europie, jak twierdzi KRiR, pokazuje również wysoką adaptacyjność tego gatunku zwierząt w różnych siedliskach. 

- Powrót dużych drapieżników doprowadził do wzrostu przypadków szkód, szczególnie wśród zwierząt gospodarskich, w regionach, gdzie wilki stały się stałymi mieszkańcami. Praktyczne doświadczenie z ostatnich lat pokazało, że pasywna ochrona stada w postaci ogrodzeń i psów obronnych ma swoje ograniczenia, ponieważ wilki uczą się niesamowicie szybko, jak je ominąć - podaje KRIR.

Wzrost populacji wilków - czego żądają rolnicy?

Organizacje zwracają uwagę, że rozwiązaniem nie może być jedynie wzmacnianie środków ochrony stada. Wspólnym pismem do organów Unii Europejskiej postulują o przemyślane zarządzanie populacją wilków, uwzględniające lokalne uwarunkowania i potrzeby rolników.

Podstawowym celem zarządzania populacją wilków nie jest ich eksterminacja, lecz minimalizacja szkód wyrządzanych hodowli oraz zapewnienie współistnienia między ludnością wiejską a dużymi drapieżnikami.

- Wilki coraz bardziej pokazują, jak adaptacyjne są w ramach UE w ostatnich latach. Jest to wielki sukces dla ochrony przyrody. Jednak powrót wilka niesie również ogromne wyzwania - szczególnie dla właścicieli owiec, kóz, koni, bydła i dzikich zwierząt. Szczególnie na obszarach wiejskich właściciele zwierząt hodowlanych domagają się, aby ochrona stada miała pierwszeństwo przed rosnącą populacją wilka. Obecnie nie widać żadnych rozwiązań, które złagodziłyby zagrożenie ataków wilków. Dlatego wzywamy polityków do natychmiastowego działania - podaje KRIR.

Żądania organizacji rolniczych z całej Europy dotyczące zarządzania populacją wilków to m.in.:

• Uznanie przez KE, że podzielenie wilków na 9 populacji już nie odpowiada obecnemu stanowi wiedzy naukowej, ponieważ wilki rozprzestrzeniły się po Europie, a różne populacje znajdują się w wymianie genetycznej.
• Uznanie wyzwań związanych z wdrażaniem środków ochrony stada oraz ograniczeń akceptacji lokalnych populacji wilków na obszarach wiejskich.
• Konsekwentne wdrożenie usuwania wilków po atakach na zwierzęta hodowlane przez cały rok. Usuwanie dotyczy głównie wilków problemowych i stad, które powtarzająco polują na zwierzęta hodowlane lub wykazują problematyczne zachowanie wobec ludzi. W przypadku stad problemowych należy rozważyć ich całkowite usunięcie.
• Podążanie przez państwa członkowskie za propozycją Komisji zmniejszenia statusu ochrony w Konwencji berneńskiej.
• Przeklasyfikowanie wilka z Załącznika IV do Załącznika V Dyrektywy Habitatu na poziomie paneuropejskim.
• Zmiana europejskich wymagań zgodnie z artykułem 19 Dyrektywy Habitatu w przypadku przeklasyfikowania gatunku z Załącznika IV do Załącznika V.
• Konieczna jest większa elastyczność i indywidualne narzędzia zarządzania wilkami dla państw członkowskich. Jako jeden przykład, niektóre kraje UE już podzieliły swoje terytorium na różne obszary zarządzania. Inne kraje zarządzają wilkami poprzez kwoty i strzały obronne na stada, które wciąż są atakowane przez wilki. Istniejące i dobrze funkcjonujące systemy zarządzania nie powinny być odnawiane, ale utrzymane. Niezależnie od wybranej opcji przez kraje - zwierzęta hodowlane powinny zawsze mieć pierwszeństwo.
• Natychmiastowe wprowadzenie transgranicznego monitorowania i oceny populacji wilków, ponieważ istnieją wystarczające eksperckie dane na podstawie wielu lat badań.
• Brak izolowanego uwzględniania populacji wilków według kraju oraz podziału na regiony biogeograficzne, ponieważ wilki nie znają granic.
• Dodatkowe środki finansowe na działania zapobiegawcze i rekompensatę poza Wspólną Polityką Rolną.