Można zarobić na najgorszych krowach rasy HF w stadzie

Źródło: Andrius Gruzdaitis - Fotolia

Co zrobić z najgorszymi krowami rasy HF w stadzie? Można je pokryć buhajami rasy mięsnej i zarobić na buhajkach rzeźnych.

Jałowice hodowlane nie są głównym źródłem dochodu dla gospodarstwa, jest nim produkcja i sprzedaż mleka. Warto wziąć pod uwagę inwestycję w brakowane sztuki i pokrycie ich seksowanym nasieniem buhajów ras mięsnych.  Hodowca otrzyma w następnym pokoleniu mieszańce o dobrych walorach rzeźnych, a w jego fermie będzie trwała praca hodowlana na wszystkich osobnikach.  W Polsce obecnie, pogłowie krów i jałówek ras mięsnych stanowi zaledwie kilka procent ogólnej liczby krów i w zasadzie nie ma wpływu na skalę i jakość produkowanej wołowiny. Dlatego, krzyżowanie towarowe, którego celem jest uzyskanie mieszańców przeznaczonych do tuczu, może przynieść dochód i zwiększyć udział dobrego jakościowo mięsa na krajowym rynku.             

- Stado zdominowane przez zwierzęta przystosowane do produkcji mleka na ogół mają niską wartość rzeźną i nie stanową źródła pozyskiwania wysokiej jakości wołowiny. Poprawa wartości rzeźnej krajowego pogłowia bydła może nastąpić dzięki szerszemu wykorzystaniu krzyżowania towarowego. Zakłada ono opas mieszańców otrzymanych z kojarzenia krów ras mlecznych z buhajami ras mięsnych. Uzyskanie konkretnych efektów produkcyjnych wiąże się jednak z wieloma trudnymi wyborami tj. dobór ras do krzyżowania, ustalenie odpowiednich poziomów żywienia czy określenie masy, przy której najkorzystniejszy będzie ubój zwierząt - tłumaczą specjaliści Rafał Winiarski, Zenon Nogalski i Patrycja Łapińska z Uniwersytetu Warmińsko - Mazurskiego w Olsztynie, w artykule „Wartość rzeźna młodego bydła opasowego - raport badań”.

Naukowcy przeprowadzili badania, w których porównali wartość rzeźną buhajków i wolców mieszańców uzyskanych z krzyżowania krów mlecznych z buhajami dwóch popularnych ras mięsnych - Hereford i Charolaise. Opas zwierząt prowadzony był do wieku 18 miesięcy. Następnie zwierzęta przewożono do zakładu mięsnego, gdzie po około 20 godzinnej głodówce ważono je i poddawano ubojowi zgodnie z obowiązującymi przepisami. Po obróbce ubojowej określana była masa tusz ciepłych (kg) oraz klasyfikacja w systemie EUROP (system klasyfikacji i i oceny poubojowej tusz wołowych).

W analizowanej grupie zwierząt wyższą wartością rzeźną (cechami decydującymi o przydatności technologicznej i walorach smakowych mięsa) wykazały się buhajki, aniżeli wolce. Pomimo tego, że mieszańce HF z rasą Hereford były cięższe przed ubojem nawet o 30 kg, to kojarzenie krów HF z buhajami rasy Charolaise było korzystniejsze pod względem wydajności rzeźnej i uformowania tusz względem systemu EUROP, a także zawartości mięsa w tuszy.

Niezależnie od tego, którą rasę mięsną wybierze hodowca, i tak zdecydowanie wzrośnie wartość opasowa buhajków i wolców mieszańców w stosunku do bydła HF w czystości rasy. Więc zamiast brakować 20% najgorszych krów w stadzie, warto przeznaczyć  je na matki i pokryć seksowanym nasieniem buhajów ras mięsnych. Należy jednak pamiętać o indywidualnym i starannym dobieraniu par do rozpłodu i odpowiednim żywieniem krów mlecznych, zwłaszcza w końcowej fazie laktacji.

Analizowane stado:

• 32 buhajki i 32 wolce uzyskane z krzyżowania krów rasy PHF z buhajami ras hereford (HH) i charolaise (CH)
• cielęta zakupione w wieku 2 - 4 tygodni
• opas systemem półintensywnym (przyrost na poziomie ok 850-1000g/dzień)
• w żywieniu wykorzystano kiszonkę z traw oraz mieszankę treściwą złożoną ze śrut: poekstrakcyjnej rzepakowej i z pszenżyta
• długość opasu -  do 18 miesiąca życia

Wybrane cechy opisujące wartość rzeźną ocenianego młodego bydła opasowego

Źródło: Rafał Winarski,  Zenon Nogalski, Patrycja Łapińska z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, „Wartość rzeźna młodego bydła opasowego - raport z badań”