Urzeka kwiatami, gdy inne rośliny już przekwitły. W Polsce nadal mało znany

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) jest wieloletnią byliną z rodziny jaskrowatych. W naturalnych warunkach rośnie w zachodnich i środkowych Chinach oraz na Tajwanie. Jednak ze względu na piękne kwiaty i długi okres kwitnienia w wielu krajach świata uprawia się go jako roślinę ozdobną.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Zawilec chiński: Co to za roślina? Gdzie można ją posadzić?
Zawilec chiński bywa czasami błędnie nazywany zawilcem japońskim. W rzeczywistości zawilec japoński jest jedynie wyhodowaną w Japonii odmianą zawilca chińskiego.
Czytaj też: To jeden z najtańszych nawozów. Do jakich roślin stosować fusy z kawy?
Zawilec chiński posiada drewniejące i rozgałęziające się kłącza. Jego pędy osiągają zazwyczaj wysokość 60-120 cm, a ciemnozielone, duże liście są ozdobą przez cały okres wegetacyjny. Na szczytach pędów zawilca chińskiego w sierpniu pojawiają się kwiaty, których średnica dochodzić może do 6-7 cm. Mogą mieć barwę od białej przez różową i fioletową aż do purpurowej.
Późny i jednocześnie długi okres kwitnienia zawilca chińskiego sprawia, że zdobi on ogród w czasie, kiedy większość roślin już przekwitła. Dzięki znacznej wysokości może być sadzony w tylnej części rabat stanowiąc w ten sposób doskonałe tło dla innych, niższych roślin. Sprawdzi się również jako roślina okrywowa, a nawet soliter.
Zawilec chiński: Uprawa i pielęgnacja
Zawilec chiński to roślina idealna do zacienionych ogrodów. Odpowiednie stanowisko dla niego to bowiem to osłonięte przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Roślina najlepiej więc czuje się w półcieniu. W miejscu zbyt nasłonecznionym wymagać może bardziej intensywnego podlewania, aby móc utrzymać swój atrakcyjny wygląd. Idealne stanowisko dla niej powinno też być dodatkowo zaciszne i osłonięte przed silniejszymi podmuchami wiatru.
Podłoże, w którym rośnie, powinno być żyzne, przepuszczalne, próchnicze i umiarkowanie wilgotne o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego. W glebie ciężkiej i podmokłej bylina narażona jest na rozwój chorób grzybowych i gnicie korzeni. W przypadku takiej ziemi konieczny jest jej drenaż.
Zawilec chiński wymaga regularnego, ale umiarkowanego podlewania. Jest ono istotne zwłaszcza w okresach suszy i w czasie kwitnienia. W trakcie przeprowadzania tego zabiegu należy unikać moczenia liści, które skutkować może chorobami grzybowymi takimi jak szara pleśń czy mączniak prawdziwy. Ponadto aby im zapobiegać, warto sadzić poszczególne byliny w odpowiednich odstępach, co zapewni im lepszą cyrkulację powietrza.
W pielęgnacji byliny stosować można nawożenie, które wpłynie na intensywne kwitnienie. Już wiosną roślinę zasilać można kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem, a z kolei w czasie kwitnienia można stosować nawozy mineralne dla roślin kwitnących.
Zawilec chiński: O czym jeszcze warto pamiętać?
Po zakończonym kwitnieniu wskazane jest, ze względów estetycznych, przycięcie przekwitniętych kwiatostanów zawilca chińskiego. Nie ma natomiast konieczności usuwania liści, nawet jeżeli te wraz z końcem jesieni zaczną zamierać. Stanowią bowiem dla rośliny doskonałą ochronę przed nadchodzącą zimą. Roślina ta jest dosyć odporna na mróz. Dodatkowej ochrony potrzebować może jedynie w pierwszym roku uprawy oraz w chłodniejszych rejonach kraju. Jako osłonę w tych przypadkach zastosować można np. gałęzie drzew iglastych.
Czytaj też: Fioletowe kulki do "wiejskich ogrodów". W Polsce był uprawiany już w XVI wieku
- Tagi:
- ogród
- jesień
- zawilec chiński