Marzysz o uprawie lawendy w ogrodzie? O tym musisz pamiętać
Lawenda jest zimozieloną rośliną wieloletnią z rodziny jasnotowatych. Spokrewniona jest m.in. z rozmarynem i miętą. Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego i w naturalnych warunkach rośnie przede wszystkim we Francji, Hiszpanii i Włoszech. Uprawiana zaś jest na znacznie większym obszarze, w tym w Polsce.
Lawenda: Co warto o niej wiedzieć?
Do najpopularniejszych odmian lawendy należą:
- lawenda wąskolistna,
- lawenda francuska,
- lawenda pośrednia,
- lawenda wielodzielna.
Lawenda ma srebrzyste liście i charakterystyczne najczęściej fioletowo-błękitne drobne kwiaty zebrane w kłosy. Ich kolor, w zależności od odmiany, może być również biały, różowy czy jasnofioletowy. Okres kwitnienia lawendy trwa najczęściej od czerwca do października.
Lawenda to nie tylko roślina ozdobna, która ładnie wygląda w ogrodzie i pięknie pachnie. Można ją również zasuszyć i w tej postaci używać do ochrony zawartości szaf z ubraniami przed molami. Ponadto sprawdzi się w kuchni jako aromatyczny dodatek do potraw w tym mięs i ciast lub jako lecznicza herbatka.
Czytaj także: Wysiej te kwiaty już w styczniu. Wiosną szybciej ozdobią twój ogród
Uprawa lawendy w ogrodzie: Jakie miejsce wybrać?
Uprawa lawendy w ogrodzie wymaga najpierw wyboru dla niej odpowiedniego miejsca, a później regularnego przeprowadzania zabiegów pielęgnacyjnych.
Kluczowy w uprawie lawendy jest wybór dla niej jak najlepszego stanowiska w ogrodzie. Powinno być ono przede wszystkim słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru oraz posiadać przepuszczalną glebę zawierającą dużo wapnia. Podłoże nie może być zbyt wilgotne. W związku z tym w przypadku podmokłych gleb warto zadbać o ich właściwy drenaż i zapewnienie stałej wilgotności. Lawendy nie należy jednak zbyt często podlewać. Lepiej zniesie delikatne przesuszenie niż przelanie. Nadmiernie wilgotne podłoże w połączenie ze zbyt zacienionym stanowiskiem może przyczynić się do rozwoju chorób grzybowych u lawendy, w tym przede wszystkim szarej pleśni.
Lawendę można sadzić na rabatach, ogródkach skalnych czy wzdłuż ścieżek. Świetnie sprawdzi się również na balkonie i tarasie. Swoim zapachem odstrasza komary, mrówki i mszyce, a przyciąga pszczoły i motyle. Specjaliści polecają jej sadzenie w sąsiedztwie róż i nagietków oraz ziół takich jak tymianek, cząber czy rozmaryn.
Sadzenie i pielęgnacja lawendy
W strefie klimatycznej panującej w naszym kraju wskazana jest uprawa mrozoodpornych odmian lawendy. Sadzenie przeprowadzać można zarówno wiosną – od początku kwietnia, jak i jesienią – we wrześniu i na początku października. W tych samych terminach należy przeprowadzać ewentualne przesadzanie lub rozsadzanie rośliny. Przy sadzeniu należy zachować odstępy pomiędzy roślinami wynoszące przynajmniej 40 cm.
Lawenda nie wymaga szczególnego nawożenia. W okresie bezpośrednio po posadzeniu warto zastosować nawóz organiczny. Później natomiast zazwyczaj wystarcza rozłożona wokół niej wiosną cienka warstwa kompostu.
Wraz z nadejściem jesieni dolną część lawendy można zabezpieczyć słomą lub suchymi liśćmi, natomiast zimą w całości okryć ją np. gałązkami iglaków.
Czytaj także: Jak dbać o oczko wodne zimą? Dzięki tym zabiegom przygotujesz zbiornik na wiosnę
Uprawa lawendy w ogrodzie wymaga regularnego przycinania
Uprawa lawendy w ogrodzie wymaga przede wszystkim jej regularnego cięcia, które zapobiegnie nadmiernemu zdrewnieniu rośliny. Sprawi, że będzie ona gęsta i zwarta. Cięcie należy przeprowadzać raz w roku na wiosnę – w marcu lub kwietniu. Usunięcia wymagają wówczas osłabione, chore, połamane oraz zbyt wyrośnięte gałązki. Przycięcia potrzebują jednak również te zdrowe. W ich przypadku zabieg ma na celu nadanie lawendzie regularnego kształtu oraz pobudzenie jej do wypuszczania nowych pędów. Niewskazane jest przycinanie rośliny zbyt blisko ziemi, ponieważ w efekcie może ona już nie wypuścić nowych pędów.
Tuż po kwitnieniu, a więc późnym latem, pamiętać należy o ścięciu uschniętych kwiatostanów lawendy. Najlepiej zrobić to razem z fragmentami pędów o długości ok. 7 cm. Zabiegu tego nie powinno się przeprowadzać zbyt późno, czyli jesienią, ponieważ może to sprawić, że roślina gorzej zniesie zimę.
