Pszenica oścista dobra na słabsze gleby
Pszenica oścista nadaje się na gleby lekkie. Może stanowić alternatywę dla żyta hrydowego. Jak ją uprawiać?
Elitarną pszenicę ościstestą Pilgrim PZO można uprawać na stanowiskach typowych dla żyta mieszańcowego. – Jest ona alternatywą dla upraw żyta. Możemy ją wysiewać na pola mozaikowate, utrzymane w dobrej kulturze, należące do średnich gleb, wrażliwych na okresowe niedobory wody - mówił dr Heinrich Thӧle z IGP Deutschland podczas zimowego sypozjum IGP Polska w Śmiłowie, powiat pilski. Zboże to w takich warunkach daje plon na poziomie od 4,5 do 5,5 t/h, zwartość białaka z kolei kształtuje się średnio na poziomie 13%. Natomiast na dobrych glebach plon ościstej waha się w granicach od 7 do 8 t/ha, a średnia zawartość białka wynosi 13,8% (potwierdziły to trzyletnie badania w tym zakresie). Duży wpływ na plonowanie ościstej ma także przedplon. - Plony pszenicy po rzepaku zawsze są wyższe - zaznaczył secjalista.
Termin siewu
Termin siewu też jest istotny. Powinien on być optymalny dla pszenicy ozimej w danym regionie uprawy. Specjalista zapewniał, że wczesny siew ościstej korzystnie wpływa na zarnienie kłosów. Ościstą można również wysieć w terminach opóźnionych (do połowy listopada). W takich przypadakch należy jednak zwiększyć ilość wysiewu: gleby bardzo słabe - 150 kiełek ziarnen/m2, gleby słabe - 190 kiełek ziarnen./m2, gleby średnie - 225 kiełek ziaren/m2. Ilość roślin na m2 powinna wynosić od 450 do 750 sztuk.
Nawożenie
Dawki nawozów w przypadku ościstej powinny być dostosowane do warunków siedliskowych, kondycji, a także spodziewanego plonu. Heinrich Thӧle zwrówicł uwagę na to, że oścista najlepiej plonowała przy stosowaniu całej dawki azotu na początku wegetacji. - Wczesną wiosną - w marcu - są jeszcze zasoby wody po zimie, a w kwietniu wody zazwyczaj zaczyna brakować. Dlatego też bardziej korzystna jest aplikacja całości dawki nawożenia na początku okresu wegetacji – uważał ekspert.
Ochrona
W przypadku ościstej należy się skupić na ochronie przeciwko chorobom podstawy źdźbła, mączniakowi i brunatnej plamistości liści. Heinrich Thӧle zaznaczył jednak, że ta odmiana pszenicy charakteryzuje się dobrą odpornością na rdzę brunatną i żółtą. Jest odporna na wirusy odglebowe - SBWMV, SBCMV i WSSMW - typowe dla słabszych stanowisk glebowych.
Na glebach bardzo lekkich specjalista radzi dolistne stosowanie manganu we wczesnych fazach rozowju rośliny.
