Ubój z konieczności. Co robić z bydłem pourazowym?
Byka czy świnię można ubić we własnym gospodarstwie. Jakie warunki należy spełnić, bo to zrobić poza rzeźnią?
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
ARiMR podała praktyczne wskazówki postępowania z pourazowym bydłem czy trzodą chlewną. Wyjaśnia, kiedy można dokonać uboju zwierzęcia gospodarskiego poza rzeźnią oraz kto może dokonać takiego uboju? Wskazuje także warunki, jakie należy spełnić przy tego typu sytuacjach.
Ubój z konieczności zwierząt gospodarskich poza rzeźnią mo żna dokonać w sytuacji, gdy zdrowe zwierzę, np. świnia, owca, koza, krowa, czy koń ulegnie wypadkowi, a więc złamie kończynę, kręgosłup lub też ulegnie innemu urazowi, który uniemożliwia mu naturalne poruszanie się i tym samym transport do rzeźni. - W takiej sytuacji istnieje możliwość uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia - tłumaczy ARIMR. Jak to zrobić? Podajemy siedem zasad, które należy przestrzegać!
Czytaj także: Trzoda chlewna: Dużo mniejsze pogłowie, dużo większy import
Po pierwsze - wezwać lekarza weterynarii
Jeśli zwierzę ulegnie wypadkowi w pierwszej kolejności należy wezwać lekarza weterynarii zajmującego się leczeniem zwierząt gospodarskich, który stwierdzi czy zwierzę powinno być leczone, poddane ubojowi z konieczności, czy też uśmiercone.
Po drugie - zadzwonić do najbliższej rzeźni
Jeśli lekarz weterynarii uzna, że zwierzę może być poddane ubojowi z konieczności, należy skontaktować się z najbliższą rzeźnią, która poda czy istnieje możliwość przyjęcia tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności. Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi musi być przewieziona do rzeźni, gdzie urzędowy lekarz weterynarii przebada mięso poubojowe i wyda ocenę przydatności mięsa do spożycia przez ludzi. Wydanie takiej oceny jest warunkiem koniecznym wprowadzenia mięsa na rynek, tj. oferowania do sprzedaży i tym samym uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.
Sprawdź aktualne ceny bydła i trzody TUTAJ
Po trzecie - tylko wykwalifikowana osoba
Ubój z konieczności może być dokonany przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, tj. takie same jak w przypadku uboju zwierząt w rzeźni.
Po czwarte - oszczędzić zwierzęciu niepotrzebnego bólu
Jeśli lekarz weterynarii wyda decyzję, że zwierzę może być ubite, a rzeźna zgodzi się przyjąć mięso, powinniśmy jak najszybciej przystąpić do działań. Pamiętajmy, że im szybciej dokonany oboju zwierzęcia, tym skrócimy jego czas cierpienia. Ważne jest także, aby podczas uboju oszczędzić zwierzętom wszelkiego niepotrzebnego bólu i niepokoju. Należy spełnić wymagania dotyczące ochrony zwierząt podczas uboju. Zwierzę powinno być ogłuszone i wykrwawione. Po uboju tusza powinna być wykrwawiona. W miejscu dokonania uboju można również, pod nadzorem wezwanego lekarza weterynarii, usunąć z tuszy żołądek oraz jelita
zwierzęcia. Usunięte narządy należy oznakować (w sposób umożliwiający ich identyfikację z daną tuszą) i wraz z tuszą przewieźć do rzeźni.
Po piąte - trzeba dostarczyć do rzeźni dokumenty
Właściciel ubitego z konieczności zwierzęcia zobowiązany jest to dostarczenia do rzeźni wraz z tuszą oświadczenie stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat leków, jakie podawano zwierzęciu z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji. Konieczne jest także zaświadczenie lekarza weterynarii - stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i czas przeprowadzenia tego badania, przyczynę dokonania uboju z konieczności oraz informację na temat leczenia, jakiemu poddane było to zwierzę.
Po szóste - przewóz tuszy w odpowiednich warunkach
Ubita sztuka powinna zostać przewieziona jak najszybciej do chłodni. Jeżeli transport potrwa dłużej niż 2 godziny od chwili dokonania uboju zwierzęcia, należy zapewnić warunki chłodnicze dla przewożonej tuszy i narządów wewnętrznych. W przypadku, gdy warunki klimatyczne na to pozwolą, nie ma konieczności poddawania chłodzeniu tusz i narządów wewnętrznych.
Po siódme - powiadomić ARiMR
Każdy przypadek uboju z konieczności zwierząt z gatunku bydło, owce, kozy lub świnie musi być zgłoszony Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Trzeba to zrobić w ciągu 7 dni od dnia dokonania uboju z konieczności. Natomiast na terenach objętych restrykcjami w związku z afrykańskim pomorem świń termin na przekazanie informacji wynosi 2 dni w przypadku uboju z konieczności świń.
Co zrobić, gdy lekarz nie wyda zgody na przeprowadzenie uboju z konieczności?
Nie zawsze lekarz weterynarii może wydać oświadczenie o możliwości przeprowadzenia uboju z konieczności. Może stwierdzić, że zwierzę powinno być leczone albo uśmiercone. Co robić, gdy podjęta zostanie decyzja o uśmierceniu? Uśmiercanie przeprowadza lekarz weterynarii przez podanie środka usypiającego. A tusza może być poddana utylizacji lub za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych (jeżeli chce się uzyskać taką zgodę, należy skontaktować się z powiatowym lekarzem weterynarii). Ponadto, w przypadku zdrowych zwierząt, które uległy wypadkowi, takich jak świnia, owca, koza lub cielę do 6 miesiąca życia, możliwe jest przeprowadzenie uboju zwierzęcia w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Przy przeprowadzaniu takiego uboju nie jest konieczna obecność lekarza weterynarii, niemniej jednak pozyskane mięso nie może być oferowane do sprzedaży.
Jakie działania podjąć, jeśli rzeźnia nie będzie chciała przyjąć tuszy?
W tej sytuacji rolnik może zdecydować się na leczenie zwierzęcia, uśmiercenie go bądź przeprowadzenie uboju w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Jeśli nastąpi śmierć zwierzęcia, zwłoki należy poddać utylizacji, w tym przypadku koszty utylizacji pokrywa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
